اصلا نمی توانم باور کنم که تمامی اين خصوصيات متعلق به يک نفر باشد !

نه ! تو آن آدم ديروز نيستی که بی ترديد کس ديگری در وجود توست

تو را فرمان می دهد

آخر چگونه ممکن است که به ناگاه , آن همه مهر و عشق به کين و سنگدلی مبدل گردد .

من وقتی نگاهت می کنم دلم می گيرد

درست مثل وقتی که پشت پنجره مه گرفته در يک غروب زمستان که دلگير است و ياس آور

به گنجشک های تنهايی نگاه می کنم که روی شاخه ای خشک و عريان سکوت کرده اند و لب فرو بسته اند

سکوتی پر از حرف های ناگفته

و گنجشکی غم زده !

ر- اعتمادی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: